De twidde zondag in mèi-j

Zonder te zijn opgelèi-jd
vur ut moederschap,
hèt ze zich oot vurberèi-jd
en leerde ze ut rap.

Nao negen maonde dragen
is de bevalling ingezet,
en zonder veul te klagen
ligt ze mi d’r baby in d’r bed.

Ze weast, ze strijkt, ze voedt.
Duut alles mi geduld.
De klèène kreg de fles
terwijl ie de luier vult.

Ze troost wanneer hij huilt.
Ze zingt zachtjes un lied.
Es ie zun trui bevuilt
dan moppert ze toch niet.

Ze zurgt vur schône kleer.
Ze kikt altèd naor ‘m um.
En èèt ie soms nie meer
dan vraogt ze drek: Wurrum?

Ze gee mit ‘m naor de dokter
es ie pijn het in zun buik.
Al wakend aon zun bed
mit un lekk’re werme kruik.

Ze duut steeds mit un lach
wè ‘t moederschap heur vraagt.
De moeder die mi vlag
en wimpel is geslaagd.

Vandaag wor ze verwend.
mit un fijn ontbijt op bed.
Want ze verdient ut dè ze nou
op un voetstuk wor gezet!

Door Rinie van Haren