Korreltje

Het gebeurt niet snel dat nieuwsonderwerpen me de neus uitkomen. Toch was ik in mijn dagen als programmaleider voor de omroep voor Beuningen en Druten klaar om zelf afgestort te worden als we ’t voor de 384e keer over de zandwinning in Deest en Winssen moesten hebben.

Alle facetten van zandwinning zijn inmiddels zeker vier keer de revue gepasseerd. Op eentje na: wat zijn de gevolgen van een scheepsramp in de voorhaven? Toch is dat exact wat er afgelopen woensdag gebeurde toen bij Deest een afgeladen zandschip knakte en zonk.

Die verbijstering is minstens zo groot als de oorverdovende stilte uit de hoek van de gemeentes Beuningen en Druten. Ja, het is voorjaarsreces, maar is een rap escalerende milieuramp in je achtertuin geen reden om toch eens te komen kijken?

Tegen de tijd dat dit stukje op de mat ploft, zal het scheepswrak waarschijnlijk al geborgen zijn. Maar ik mag toch hopen dat Nederzand en Rijkswaterstaat ons geen zand in de ogen strooien en doen alsof er niets gebeurd is.

Daar lijkt het nu al wel op, want ze roepen om het hardst dat een gezonken schip geen ramp voor het milieu is. Zelfs al die honderden liters weglekkende olie niet. Een deel zal ongemerkt verdampen, voor het restant zijn al keerschermen geplaatst die de boel indammen.

Ik wil het zo graag geloven. Maar dit is dezelfde club die granuliet als veilig bestempelde, dus hun garanties neem ik met een korreltje zand. Korrelkeuze genoeg, aangezien er sinds deze week 2 miljoen kilo extra op de bodem van de voorhaven ligt.

Als de raadsleden ooit weer terug zijn van hun reces verwacht ik een bak kritische vragen richting de beide colleges van burgemeester en wethouders. We wisten van te voren dat de zandwinning ons meerdere diepe plassen op zou leveren waar amper wat leeft.

Maar als we er ook nog eens milieuverontreiniging bij cadeau krijgen, kun je letterlijk de kop niet in het zand blijven steken.

Door Patrick Huisman